Sobota, 11 listopada 2017
ŚW. MARCINA Z TOURS, BISKUPA
Pan mnie posłał głosić dobrą nowinę ubogim
|
Iz 61, 1-3a
|
Czytanie z Księgi proroka Izajasza. Duch Pana Boga nade mną, bo Pan mnie namaścił. Posłał mnie, by głosić dobrą nowinę ubogim, by opatrywać rany serc złamanych, by zapowiadać wyzwolenie jeńcom i więźniom swobodę; aby obwieszczać rok łaski u Pana i dzień pomsty naszego Boga; aby pocieszać wszystkich zasmuconych, aby rozweselić płaczących na Syjonie, aby im wieniec dać zamiast popiołu, olejek radości zamiast szaty smutku, pieśń chwały zamiast zgnębienia na duchu.
Oto słowo Boże.
|
Ps 89, 2-5. 21-22. 25. 27
| |
Refren: Będę na wieki sławił łaski Pana.
Będę na wieki śpiewał o łasce Pana, *
moimi ustami Twą wierność będę głosił przez wszystkie pokolenia.
Albowiem powiedziałeś: "Na wieki ugruntowana jest łaska", *
utrwaliłeś swą wierność w niebiosach.
Refren: Będę na wieki sławił łaski Pana.
"Zawarłem przymierze z moim wybrańcem, *
przysiągłem mojemu słudze, Dawidowi:
Utrwalę twoje potomstwo na wieki *
i tron twój umocnię na wszystkie pokolenia".
Refren: Będę na wieki sławił łaski Pana.
"Znalazłem Dawida, mojego sługę, *
namaściłem go moim świętym olejem,
by ręka moja zawsze przy nim była *
i umacniało go moje ramię.
Refren: Będę na wieki sławił łaski Pana.
Z nim moja wierność i łaska, *
a w moim imieniu jego moc wywyższona.
On będzie wołał do Mnie: «Tyś jest Ojcem moim, *
moim Bogiem, Opoką mego zbawienia»".
Refren: Będę na wieki sławił łaski Pana.
|
Dać nie tylko naukę Bożą, lecz nadto dusze
|
1 Tes 2, 2b-8
|
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan. Bracia! Odważyliśmy się w Bogu naszym głosić Ewangelię Bożą wam, pośród wielkiego utrapienia. Upominanie zaś nasze nie pochodzi z błędu ani z nieczystej pobudki, ani z podstępu, lecz jak przez Boga zostaliśmy uznani za godnych powierzenia nam Ewangelii, tak głosimy ją, aby się podobać nie ludziom, ale Bogu, który bada nasze serca.
Nigdy przecież nie posługiwaliśmy się pochlebstwem w mowie, jak wiecie, ani też nie kierowaliśmy się ukrytą chciwością, czego Bóg jest świadkiem, nie szukając ludzkiej chwały ani pośród was, ani pośród innych.
A jako apostołowie Chrystusa mogliśmy być dla was ciężarem, my jednak stanęliśmy pośród was pełni skromności, jak matka troskliwie opiekująca się swoimi dziećmi.
Będąc tak pełni życzliwości dla was, chcieliśmy wam dać nie tylko naukę Bożą, lecz nadto dusze nasze, tak bowiem staliście się nam drodzy.
Oto słowo Boże.
|
J 13, 34
| |
Alleluja, alleluja, alleluja.
Daję wam przykazanie nowe,
abyście się wzajemnie miłowali, jak Ja was umiłowałem.
Alleluja, alleluja, alleluja.
|
na postawie brewiasz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz