Teksty liturgii Mszy św.
|
I tydzień psałterza
V NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
PIERWSZE CZYTANIE
Nowe przymierze Jr 31, 31-34
Czytanie z Księgi proroka
Jeremiasza
Pan mówi: «Oto nadchodzą dni,
kiedy zawrę z domem Izraela i z domem Judy nowe przymierze. Nie takie jak
przymierze, które zawarłem z ich przodkami, kiedy ująłem ich za rękę, by
wyprowadzić z ziemi egipskiej. To moje przymierze złamali, mimo że byłem ich
władcą, mówi Pan.
Lecz takie będzie przymierze,
jakie zawrę z domem Izraela po tych dniach, mówi Pan: Umieszczę swe prawo w
głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercach. Będę im Bogiem, oni zaś będą Mi
ludem.
I nie będą się musieli wzajemnie
pouczać, mówiąc jeden do drugiego: Poznajcie Pana! Wszyscy bowiem od
najmniejszego do największego poznają Mnie, mówi Pan, ponieważ odpuszczę im
występki, a o grzechach ich nie będę już wspominał».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 51 (50), 3-4. 12-13.
14-15 (R: por. 12a)
Refren: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste.
3 Zmiłuj się nade
mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją
nieprawość.
4 Obmyj mnie
zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Refren: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste.
12 Stwórz, Boże, we
mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
13 Nie odrzucaj mnie
od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Refren: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste.
14 Przywróć mi
radość Twojego zbawienia *
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
15 Będę nieprawych
nauczał dróg Twoich *
i wrócą do Ciebie grzesznicy.
Refren: Stwórz, o mój Boże, we mnie serce czyste.
DRUGIE CZYTANIE
Chrystus stał się sprawcą
zbawienia wiecznego Hbr 5, 7-9
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Chrystus z głośnym wołaniem i
płaczem, za swych dni doczesnych, zanosił gorące prośby i błagania do Tego,
który mógł Go wybawić od śmierci, i został wysłuchany dzięki swej uległości.
I chociaż był Synem, nauczył się
posłuszeństwa przez to, co wycierpiał. A gdy wszystko wykonał, stał się sprawcą
zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają.
Oto słowo Boże.
AKLAMACJA PRZED EWANGELIĄ
J
12, 26a
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo
Boże.
Kto chciałby Mi służyć, niech
idzie za Mną,
a gdzie Ja jestem, tam będzie i
mój sługa.
Aklamacja: Chwała Tobie, Słowo
Boże.
EWANGELIA
Ziarno,
które wpadłszy w ziemię obumrze, przynosi plon obfity J 12, 20-33
Słowa Ewangelii według Świętego
Jana
Wśród tych, którzy przybyli, aby
oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc
przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go,
mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z
kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi.
A Jezus dał im taką odpowiedź:
«Nadeszła godzina, aby został otoczony chwałą Syn Człowieczy. Zaprawdę,
zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze,
zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto kocha
swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je
na życie wieczne. Kto zaś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja
jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.
Teraz dusza moja doznała lęku i
cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego
przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, wsław imię Twoje!»
Wtem rozległ się głos z nieba:
«Już wsławiłem i jeszcze wsławię». Stojący tłum to usłyszał i mówił:
«Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos
ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się
sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie wyrzucony precz. A Ja,
gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie».
To mówił, oznaczając, jaką
śmiercią miał umrzeć.
Oto słowo Pańskie.
zycie katolika
tekst brewiarz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz